johnenankiefietsenrondhetkanaal.reismee.nl

Dag 16 Van Quinéville naar Grandcamp Maisy

John heeft lekker geslapen,maar ik heb liggen woelen op een voor mijn gevoel weer te hard bed.
We hebben een klein broodje en halve banaan op de kamer gegeten; ik had niet zo’n trek, en €30 voor een ontbijt vonden we eigenlijk wel wat te veel. Toen ik de sleutel in ging leveren vroeg de dame of we lekker hadden geslapen. Ik vertelde haar dat ik zelf het bed wel wat hard vond. Ze zei ik zal u wat vertellen: “Toen wij het hotel overnamen lagen er overal zachte matrassen op de bedden, veel gasten klaagden er over. We hebben toen overal stevige matrassen opgelegd.” Tja de ene wil dit, de ander dat, en ik ben nou eenmaal een soort princes op de erwt. Ik heb snel ergens last van met slapen. Maar John slaapt overal goed op.

Ze vroeg of we niet wilden ontbijten? Ik zei nee, want we willen op pad omdat we nog geen hotel hebben voor vanavond. Oh nog geen hotel? Kon ze helpen? Waar wilden we naartoe? Ik noemde haar een paar plaatsen die in aanmerking kwamen. Maar ik zei liever niet te duur, want de kamer in dit hotel was eigenlijk wat te duur voor ons. Wat had ik betaald? Oh ja, €140. Maar dat kwam ook omdat Booking.com 20% van de prijs moest hebben. Ik zei ja, jullie hebben toch ook kamers voor €110? Ja dat was zo. Ze zei ik kan de booking wel cancelen (een no show boeking van maken) en dan maak ik een nieuwe rekening voor €110. Nou ja, graag! zal ik contant betalen? ik heb geen nota nodig. Ja prima, maar dan was €100 ook goed. Terwijl ik het geld bij elkaar pakte, zei ze bij €90 dat dat ook wel goed was. Nou, zo snel heb ik het nog nooit verdiend!

Ze vroeg of we toch niet wat wilden ontbijten? Nee hoor, wij zijn ok!
Ze ging naar een kamer voor ons zoeken ( terwijl het notabene heel druk was door het ontbijt), maar kwam er niet uit. Ze riep haar moeder en die moest maar aan het bellen slaan; daar is ze heel goed in zei ze. Die moeder heeft verschillende hotels en B&B’s gebeld (ik vond het een beetje gênant worden dat ze zo lang voor ons bezig was), ze betrok haar schoonzoon er ook nog bij, en uiteindelijk (na wel een half uur) heeft ze een leuke B&B voor ons geboekt, voor €60, en ook nog in het stadje dat wij het liefst wilden. Nou, wij vonden het echt geweldig!

We gingen brood en gebak halen in het dorp, en toen zaten we om 10.30 uur op de fiets.
Na 7,5 km zijn we in een dorpje op een mooie plek aan zee, eerst maar eens lekker gaan smullen van de koffie met gebak; hadden we wel verdiend. Het was eb, en ze waren daar veel met paarden bezig, lekker langs het strand rennen en met wagentjes er achter. Mooi gezicht.

Het fietsen ging heel goed. Er was een klein windje (soms voor, en soms tegen) en het was zonnig en 25 tot 28 graden. Onderweg zagen we veel bunkers en ook dat we de 1944 route reden. En we beseften ons dat dat we aan de kust van Normandië zaten, waar in WO2 zoveel gevochten is. Er stond zelfs een hele grote bunker pal voor iemand zijn huis! Apart hoor. Het is net of ze het hier koesteren. Even verderop was er een Museum van de Invasie op 6 juni 1944 (D-day). Allemaal beelden van soldaten, een vliegtuig en een tank, en afweergeschut. Indrukwekkend hoor! Je beseft wat een veldslag het moet zijn geweest.

We reden langs mooie rustige wegen en ook hele stukken over wegen met grove stenen van wel tot 8 cm met scherpe randen( dat heeft vast geen fietser bedacht!) en ook een heel lang pad door het land (langs de paarden en mooie dikbil koeien met kalveren en een enorme stier). Om 13.50 uur hadden we 35 km gefietst en zijn we in Carentan lekker (warm) gaan eten. Toen we daarna weer op pad waren, vroeg een fietsende Franse familie ons om hulp. Het stuur van een van de kinderen zat los en ze hadden geen gereedschap. Gelukkig kon John ze helpen.

Het fietsen ging nog steeds lekker, maar we kregen steeds sterkere tegenwind. Halverwege moesten we via een kleine doorgang (tas er af!) een steenslag pad gaan volgen, maar dat stopte al vrij snel en ging over in een soort dik gras met een kleine uitholling met kuilen er in. Het lukte moeilijk dat te volgen. Toen we zagen dat dat pad ongeveer 4 km lang was, zijn we terug gegaan en hebben onze eigen weg gevonden naar onze slaapplaats. Even over 6 waren we in het hotel; dat eenvoudig, maar voor ons heel goed is.

We hebben 67 km gefietst! En we hebben vanavond al een slaapplaats voor morgen kunnen regelen.

Reacties

Reacties

Adwin

?

Henny

Wat een verhaal, zeg, bij het afrekenen in het chateau. En wat waren ze aardig en behulpzaam. Toch nog voor een koopje geslapen. Jullie rijden nu ook door erg toeristisch gebied; de kust van Frankrijk en de belangrijke geschiedenis trekken natuurlijk veel mensen. En dan ook nog in het hoogseizoen.....Maar goed, tot op heden hebben jullie altijd nog in een bed gelegen. Veel plezier vandaag. Liefs.

Marijke

Ankie, Weet je nog wat voor gezicht en stemmetje je opzette toen je zoveel korting kreeg? Dat wil ik ook wel leren! Grapje natuurlijk, maar fijn dat het ook eens een keer meevalt! Wij wensen jullie heel veel meevallers voor de rest van de tocht XX.

Ankie

Wa het niet het Bambi stemmetje Marijke? ??

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!