We hebben allebei niet goed geslapen. Voor het eerst had John ook last van het zeiltje waar we op sliepen. En de deken was erg warm, maar zonder kon ook niet. Maar ja, what’s news!
Het ontbijt was erg magertjes voor de €12 p.p. We hebben nog even remblokjes vervangen en toen zaten we om 10.30 uur op de fiets.

Het was erg mistig en zwaar bewolkt vanochtend, en al een poosje aan het miezeren. Van de mist dachten we; dat gaat straks wel over als de zon erbij komt. Maar het werd steeds een klein beetje erger, tot het echt regende. En dat heeft het de hele dag gedaan. We hadden het geluk dat we meest wind zij- achter hadden. Maar de keren dat we tegen de wind in hadden was het echt bikkelen. Het was vandaag 14-15 graden. Om een uur of 12 hebben we alle regenkleding aangedaan, inclusief de overschoenen en regen handschoenen.

We hadden vandaag veel erg lange en zware klimmen. Naar een dorpje aan de zee afdalen, dan weer de kliffen opklimmen, en zo ging het steeds. De ene heuvel bij het dorp uitklimmen was zwaarder dan de andere. Het was af en toe wel even een klim met tussentijds uitpuffen en dan weer verder gaan. Alhoewel het fietsen niet slecht ging, had ik toch het idee dat de kilometers voorbij kropen.

Onderweg zagen we (In Plage du Pourville) een heel mooi kerkje met een heel bijzonder, modern gebrandschilderd raam van de kruisiging van Christus. En we kwamen door Dieppe, een hele grote stad. We hadden zo’n steile afdaling er naartoe, dat we het laatste eind maar even voorzichtig hebben gelopen. Daar hebben ook lekker even wat gegeten. Toen we weggingen zong een straatmuzikant heel mooi “Imagine” van John Lennon (in het Frans). Prachtig lied dat we ook met ons FlowerPower koor zingen.

We kregen ook weer een paar keer “Route Barrée” zoals wel vaker, maar we kunnen er eigenlijk altijd wel door rijden. Route Barrée is niet voor ons dus ? Maar deze keer was het allemaal wel heel heftig. Grote machines en de weg helemaal open. Maar toen we het vroegen mochten we er toch weer langs, als we maar heel voorzichtig deden bij de machines.

Na Dieppe was het heel lang klimmen, en daarna heel lang vals plat. Ik was het eigenlijk wel helemaal zat en begon het ook erg koud te krijgen. Ook al heb je een goed regenpak, uiteindelijk word je binnen in het pak ook wel nat; al is het dan misschien van het zweten. De handschoenen liepen ook langzaam vol met water.
Maar uiteindelijk mochten we dan toch heerlijk afdalen naar Tréport, onze slaapplaats. En ja, toen we er waren werd het notabene een uurtje droog. Het is een aardig grote stad met een flinke haven. Ons appartement is erg leuk; alles is aanwezig! Ik weet alleen niet of de bedden wel verschoond zijn! ?

John heeft lekker drinken en Pizza gehaald! Het kon wel weer een keer en het smaakte goed. We fantaseren op de fiets over al het lekkere eten dat we thuis weer gaan eten.

Ik was gisteren nog vergeten te vertellen dat we op die landweggetjes soms door hele grote plassen moeten rijden. Ik maak dan meestal veel vaart en rijd er dan met de benen omhoog doorheen. Dat deed ik gisteren ook bij een héle grote plas; ik werd bijna gelanceerd omdat er in de midden een stuk uit de weg bleek te zijn. Volgens John moeten we daar wat voorzichtiger mee zijn! En ik wilde ook nog zeggen dat we gister in een hotel aan het strand zaten: bovenin. Het waaide heel erg hard en je kunt je niet voorstellen hoe hard die wind dan om je kamer (of eigenlijk om het hotel natuurlijk) joelt!

Om 17.30 uur zaten we in ons appartement. We hebben 58 km gefietst.

Misschien komt het allemaal wat als een heel slechte dag en triest over, maar we hebben ook vandaag wel weer lekker genoten! In de regen fietsen met goeie kleding aan is minder erg dan het lijkt. En leuk: we kwamen andere dik ingepakte fietsers tegen!