We hebben heerlijk geslapen! We moesten gisteravond een briefje invullen met wat we allemaal wilden voor het ontbijt. In heb schandalig veel ingevuld, en we hebben het ook nog lekker opgegeten vanochtend.
Voor we echt alles klaar hadden was het al 10 uur. Het was prachtig weer: warm (over de 30 graden) windje tegen, en een prachtige blauwe lucht. We moesten vanuit het hotel meteen een dikke heuvel opklimmen, en een paar km daarna nog eens een hele lange en taaie, langs een drukke weg. Daarna nog een aantal wat kleinere, maar tijdens het tweede gedeelte van de dag was het tamelijk vlak. Wel moesten we af en toe nog pittig trappen ivm de tegenwind.

Het was heerlijk fietsen met een heel afwisselende omgeving, maar toch gingen de kilometers traag. Misschien ook omdat we best veel foto’s namen. Met heuvels heb je hele mooie vergezichten.

Toen we bij Calais waren, zagen we de grote boten naar Engeland vertrekken. Op het strand hebben we, op lekkere ligbanden, koffie gedronken. Toen we verder gingen zagen we een hele grote draak in een loods. We hebben even gekeken en ze vertelden dat ze er morgen mee door de stad door de stad reden. Hij kon vuur spuwen en er kwam rook uit. Het was net zo iets als de reuzen in Leeuwarden. Prachtig gemaakt!

In Gravenlines hebben we lekker geluncht. John wilde graag op een bankje in een parkje, maar daar zat geen rugleuning aan en ik wilde graag in het stadje omdat daar wat meer gebeurt. Dus dat laatste hebben we gedaan. En er gebeurde idd best veel in dat uurtje. Een vrachtwagen met draaiende betonmolen bleef staan op het pleintje, een grote bus kon er daardoor niet door en vervolgens was het één grote opstopping daar in het centrum. De politie kwam erbij, maar de vrachtwagenchauffeur was aan het kijken hoe hij op zijn bestemming kon komen. Er kwam nog een politieagent bij. De chauffeur kwam terug, er werd met hem gepraat, en advies gegeven en toen kon hij weg. En alles loste zich weer op. Maar toen kwam er een grote vrachtwagen dichtbij ons staan, die de drie ondergrondse containers ging legen. Een lawaai en vies! Er viel allemaal vocht uit en het stonk heel erg! Ik was bang dat al die vieze troep op mijn fiets zou komen, dus maar snel weggezet. Voortaan toch maar wat meer naar John luisteren? Uit het stadje wegkomen en op de goede route komen was nog een hele puzzel, omdat we nu de Velomaritine (is soort fietspad langs de kust) gingen volgen; deze route zou ook langs ons hotel komen. We zagen nog wel dat het stadje hele mooie oude stadswallen heeft en een stadsgrachten.

Het was nog een heel eind voor we bij de rand van Duinkerken waren. We hebben kilometers door een soort park gefietst, en kwamen ook weer langs die plaats met zoveel asielzoekers en winkelwagentjes langs de grote weg. Nu liepen er ook grote groepen.

En het was ook nog een heel gefietst door de drukke stad (over stoepen, zebra’s, eigen fietspad, parken) voor we een klein beetje in het centrum kwamen. Na 7 km door de stad gingen we maar eens kijken hoever we waren. Een mannetje met een fiets kwam naar ons toe en vroeg waar we naartoe moesten. La Gare? Ah! Volg mij maar! En weg was hij. (Ons hotel lag tegenover het station). Hij fietste ook op een gewone fiets, maar we konden hem bijna niet bijhouden. Toen we voor een stoplicht moesten wachten vroeg ik hem of zij Velo Electric was? No, no! Hij klapte op zijn beenspieren: allemaal van hemzelf! En toen we weer verder fietsten ging hij zelfs nog harder! Ongeveer 4 km verder waren we er! We zitten in een leuk hotel, met een kleine maar leuke kamer. We kijken uit op een groot plein, waar van alles te doen is; mensen spelen met een bal, zitten gezellig te praten, maken ruzie, twee jongens helpen een derde die waarschijnlijk dronken is….. De onderkant van ons raam is groen doorzichtig, waardoor we heel mooi naar buiten kunnen kijken. Heel leuk!

John heeft iets te drinken gehaald en lekker eten bij Bombay. Gezellig hier! Vanavond kijken we waar we morgen zouden kunnen komen en waar we nog kunnen slapen. Het laatste stuk tot Breskens is wat moeilijk, en Duinkerken uitfietsen kost aardig wat tijd.

We hebben 72 km gefietst.