Van Hasting naar Eastbourne.

Gisteravond gingen we pas om 1 uur slapen; veel te laat natuurlijk. Ik was dan vanochtend (wekker 8.30 uur) ook beslist niet fit. John heeft daar niet veel last van. Wel lag hij al een uur voor de wekker wakker. Het was ook benauwd in de kamer, waarschijnlijk omdat er geen ventilatie roosters waren er ook geen raam open kon. We hebben brood gegeten dat we 9 augustus al in Oostende hadden gekocht. Die meergranen pistolettes blijven echt lang goed; maar behoeft op een gegeven moment wel wat extra vocht om goed naar beneden te krijgen.

Het was half bewolkt en ongeveer 20 graden; mooi weer om te fietsen dus. We startten om 10.45 uur met fietsen. John heeft gisteravond een wasje gedaan, maar die was nog niet droog. Die hebben we mooi achter op de fiets gebonden. We hadden weer wind tegen; nu windkracht 5 tot 6. Het fietsen kostte in het begin veel moeite, en veel sneller dan 9 of 10 km per uur gingen we dan ook niet. En al snel werd het zwaarbewolkt en kwam er een dikke bui. De was dus eerst snel opbergen, en regenjack aan.

We hebben nog een paar buitjes gehad, maar gelukkig waaiden de meest donkere wolken ook weer over. Toen we op een gegeven moment wat meer verwijderd waren van de zee, hadden we weer wat meer beschutting en zelfs af en toe lekkere zijwind, en de paar heuvels die we tegenkwamen konden we gelukkig goed befietsen. Dat geeft de burger weer hoop! En al is het rijden langs de kust heel erg leuk, het afwijken langs allerlei dorpen en buurten is ook heel leuk, en geeft je wat meer het Engeland gevoel.
Na 23,5 km gingen we bij een gezellig restaurantje wat eten en een slaapplaats uitzoeken. Heerlijk vis gegeten en vitamintjes naar binnen gewerkt! Bij het betalen wilden ze ons 6.20 pond extra laten betalen, maar ze hadden natuurlijk niet op onze kiene boekhouder John gerekend!
Ik wilde deze dag niet te ver fietsen: een lekker middagje hebben met een wandeling? en de spiraal van laat naar bed en laat opstaan doorbreken? Via Agoda.com zagen we zo’n 8 km verderop een leuke B&B en waren we meteen mooi voordeliger uit dan rechtstreeks of bij bol.com! Alles geregeld, betaald, en klaar!

De wind was ondertussen een beetje gaan liggen en het was mooi zonnig geworden, dus het fietsen naar onze slaapplaats was een genot! 16.10 uur waren we op bestemming. Helaas had ik nog steeds geen bevestiging gekregen van de boeking. En idd, het lijkt soms alsof het lot met ons speelt, of zoals John soms zegt: alles voor de blog!, maar er was niets voor ons geboekt!

De baliemedewerker was heel erg aardig, maar kon (zei hij zelf) niet met computers omgaan (“alles gaat tegenwoordig digitaal”) en leek op een afkickende drugsverslaafde. Hij schudde de hele tijd en had nog een paar tanden in zijn mond. Hij zei dat ik maar contact moest opnemen met Agoda! Gelukkig konden we buiten lekker op een stoeltje zitten, en kwam ik er achter dat dit bedrijf gelukkig niet oplichters zijn, In Deenmarken, USA en Thailand zitten, er moeilijk contact mee te krijgen is, en de boeking wegens een fout in de betaling was geannuleerd! We konden bij de B&B gelukkig nog wel een kamer krijgen (tegen een normale prijs van 85 pond) en toen zaten we dan om 17.45 uur dan toch eindelijk op onze kamer! Helaas moeten de fietsen buiten, naast het huis staan; daar zijn we niet zo blij mee, want fiets weg = vakantie weg!

We zitten in een statig oud huis, waarin heel veel dingen erg oud en versleten zijn, maar de kamer is ok, en we slapen wel een heel eind uit elkaar. Wel weer een hele kleine douche (60x60), met een tamelijk verstopte afvoer. De ontbijtkamer is heel apart! Met een keukentje, koelkasten en klapstoeltjes. Ben nu al benieuwd naar het ontbijt! John heeft lekkere choco/karamel koeken gehaald, broodjes en lekkere drankjes! Die lieverd!

De kleren hangen lekker te drogen; tijd voor een drankje en dan onder de wol!
We hebben vandaag 30 km gereden.

Van Folkestone naar Hastings

Vannacht goed geslapen, maar wel zere heupen van het harde bed. Vanochtend eerst foto’s bij de blogs gezet; dat lukte gisteren niet. Goed ontbeten in een erg rommelige zaal, met heel veel rommelig eten. Alles (incl. Fietsen) weer met de kleine lift naar beneden, en toen waren we om 10.30 uur aan het fietsen. Mooi weer, half bewolkt ongeveer 23 graden en windkracht 6 tot 7 uit het westen, en soms zelfs windkracht 8. Net vanuit de kant die wij opgingen.
We reden eerst een paar km door een prachtig park, met planten en veel bloemen en allerlei kinderspeelgapparaten. Toen via een fiets / voetpad een stuk langs het strand; heel zwaar vanwege de wind. Wel erg mooi! Toen door een bosachtig gebied en vervolgens allemaal smalle wegen. We hadden daar minder last van de wind.

Na 25 km een sandwich gegeten in een soort streekpub (uit 1576) waar een aantal mensen al stevig aan het bier waren. Met 37,5 km in Lydd koffie gedronken, om meteen ergens een slaapplaats te regelen. Dat ging ontzettend moeilijk! Of vol, of ontzettend duur (225 pond). Uiteindelijk toch maar een hotel in Hasting besproken, (99 pond zonder ontbijt = 1/3 erbij naar euro’s), maar dat betekende dat we nog we ruim 30 km moesten fietsen.

Om 16.20 uur gingen we op pad. Het was heel zwaar vanwege de tegenwind. We haalden niet meer dan 11 a 12 km per uur. Gelukkig hadden we na een tijdje in de route ook af en toe zijwind, of werden we wat beschermd door begroeiing of de dijk. Maar het bleef zwaar. Ongeveer 10 km voor onze bestemming moesten we een berg over (die we eigenlijk al hadden zien aankomen). Over een korte afstand moesten we ongeveer 200 m stijgen. We dachten: rustig aan en in de kleinste versnelling, dan lukt het wel! Maar het was gewoon niet te doen!
Het werd lopen, een stukje fietsen en weer een eind lopen.. enz. Lopen met de fiets, tegen de wind in, tegen een berg op, met bagage is heel zwaar. Het was bijna niet te doen! Maar we hebben het weer gehaald, en de afdaling was heerlijk!

We hebben eigenlijk nog ontzettend veel geluk gehad met het weer, want we zagen af en toe hele grote stukken hele donkeren wolken, en heel veel regen in de verte; dat ging ook gepaard met hevige rukwinden. Wij hebben 2 keer wat spetters gehad.

Hasting lijkt een erg toeristische plaats, met prachtige oude huizen; zelfs uit de 15e eeuw! We hebben nog geen tijd gehad om het goed te bekijken.
Om 20.00 uur waren we in het hotel. We werden heel goed geholpen met de fietsen, en de kamer is mooi schoon en netjes! Een verademing na gisteren.

John heeft lekker pizza gehaald en drinken. Lekker relaxen, en morgen nieuwe dag!
We hebben ondanks de wind en de berg, toch nog 70 km gefietst

Van Duinkerken naar Dover en Folkestone

We hebben lekker geslapen, maar het zeiltje in bed liet me weer erg zweten en van het harde bed had ik ‘s morgens zere heupen. Maar gelukkig toch lekker uitgerust! we hadden mooi de tijd om bij de boot te komen; 11,5 km. We moesten eerst terug naar de oude route, en dat is soms moeilijker dan je dacht. We waren de enige fietsers. Mochten bijna als eerste (met de motoren) op de boot, en er als eerste weer af.
Het valt ons trouwens op hoeveel mensen met ons gaan praten over ons fietsen. Beginnen we er misschien indrukwekkend oud uit te zien? ;) Wel heel leuk hoor!
In Engeland aangekomen was het al veel frisser en het was al aardig mistig. De reis had 2 uur geduurd, maar we mochten de klok ook weer een uurtje terugzetten.Toen we alle rode lijnen hadden gevolgd en ook daadwerkelijk via een indrukwekkend hek (na menigmaal bellen) werden losgelaten, moesten we even wennen aan het links rijden, en ook naast auto’s op een soort snelweg. Toen we zagen dat we eigenlijk op een andere weg hadden moeten rijden, konden we er gelukkig vrij snel via een rotonde weer af. Wel eng! eng!

Nadat we een eerste echte heuvel hadden genomen kregen we een snelle afdaling van 600 meter via een tunnel met vrij smal fietspad. Even goed opletten dat je de grote buizen naast je niet raakte, maar verder heel lekker! Beneden kwam ik echter tot de ontdekking dat we van de route waren afgeraakt. We moesten bijna het hele eind weer bergopwaarts lopen. Het pad dat we moesten hebben was een mooi natuurpad. We moesten al vrij snel behoorlijk klimmen; klein voorproefje van wat komen gaat. Van 58 meter naar 148 meter. Onderweg kwamen we een Engelse meefietser tegen, die ons een hele grote steen liet zien; aan 1 kant hol. Dat hadden de Engelsen in WO2 gemaakt om de Duitse vliegtuigen beter te horen aankomen. Geniaal! Het heet zoiets als echo scale (niet zeker). De mist werd steeds erger, maar dat heeft ook iets mysterieus! We hebben ook een monument voor Engelse vliegeniers gezien; met een aantal vliegtuigen, en de uitspraak van Winston Churchill: never in the field of human conflict was so much owed by so many to so few! Die is momenteel wel weer erg actueel!

Bij Folkestone zijn we een gezellige pub ingedoken. Heerlijk gegeten, en lekker Guinness gedronken. Wat hebben we die gezelligheid gemist! We hebben daar ook een niet te duur hotel geboekt; 2,2 mile verderop. Maar ik kreeg geen bevestiging en zag ook geen afboeking van het geld. ? hadden we wel wat geboekt? Naar het hotel was een lange steile afdaling! Bij het hotel mistte ik mijn mobiel! potver! Vergeten in de pub! John wilde hem Zo snel mogelijk halen, voor iemand hem meenam, maar 2,2 mile up hill! We besloten een taxi te nemen, maar eerst moest de kamer in orde.

Het hotel leek op niks wat wij kennen: mensen van echt allerlei pluimage krioelden er rond; werkelijk heel veel! Gokkasten en allerlei verkoop dingen in de hal… Het hotel zag er ook behoorlijk aftands uit. We konden de fietsen op de kamer zettenm maar het viel niet mee om een fiets rechtopstaand in zo’ kleine lift naar 9 hoog te krijgen. Met boeken en alles in de kamer krijgen waren we al snel een uurtje verder!
De boeking klopte inderdaad niet. Het leek op een echte boeking, maar het leek een misterie! Al met al was er nog niet betaald, maar konden we de kamer gelukkig wel krijgen. Toen ze met mijn geval bezig waren, zag ik mijn telefoon zitten in het deksel van mijn stuurtje; we hadden hem gebruikt voor de route naar het hotel. Stom, stom! Maar gelukkig opgelost!

De kamer is heel minimaal, maar we gaan er lekker in slapen!
Vandaag 30 km gefietst, waarvan 18,5 in Engeland; een heel andere wereld dan gisteren.

Van Oostende naar Duinkerken

We zitten mementeel (vrijdag 11 aug. 12.00 uur) op de boot naar Engeland. We waren gisteravond zo laat en zo moe , dat een Blog niet meer lukte.

Maar terug naar donderdag de 10e:

We hebben lekker geslapen! John had wel wat last van het ontzettende geschreeuw van de meeuwen, maar dat vond ik juist wel rustgevend. De kamer was klein, maar prima in orde. Bij het ontbijt een drukte van je welst, maar er was van alles en het was er gezellig. We zijn vanwege de vermoeidheid pas om 8 uur opgestaan; maar om 9.45 uur zaten we alweer op de fiets.

Het was een ontzettend intensieve en drukke dag! Veel fietsen over ontzettend drukke boulevards en langs drukke wegen; weliswaar met een eigen fietspadje, maar omdat er ontzettend veel auto’s in en buiten de stad geparkeerd stonden, was het constant opletten. Bovendien was het erg warm, over de 30 graden, en de hele dag zonnig, daar moesten we nog wel even aan wennen. De hele sfeer met al die vakantiegangers, zon, zee ,strand, mondaine mensen en prachtige gebouwen vond Ik geweldig! John wat minder; hij vond al die mensen met het fietsen maar irritant, en was steeds bang dat iemand een portier van de auto opendeed.
Heel opvallend was het vele zand dat vanaf het strand over de boulevard, de daarnaast gelegen trambaan en de daarnaast gelegen weg was gewaaid. Als de tram ons passeerde, fietsten we in een dikke stofwolk.
Er stonden ook heel veel bunkers langs de kust; sommigen met kanonnen en nepmensen er in. Dat geeft je toch wel een idee hoe vreselijk het hier in de oorlog moet zijn geweest.

Bij Nieuwpoort moesten we een riviermonding over met de pont. Er stond een hele rij te wachten, en er konden maar ongeveer 20 fietsen op de boot. Dat hele grapje kostte ons wel een uur, maar was ook weer heel gezellig! Ook zagen we een leuk huis in de vorm van een boot: Normandië, waarschijnlijk dus een oorlogsmuseum.

Iedere keer als we stopten probeerden we een slaapplaats te vinden, liefst een beetje in de buurt van de boot. Want ook al was ons doel deze dag met de boot over te gaan naar Engeland, we hadden al snel door dat ons dat ivm de kilometers, niet ging lukken. Maar wat we ook probeerden, alles was vol!
Toen probeerden we eerst maar eens zo dicht mogelijk in de buurt van de boot in Duinkerken te komen. Daarvoor moesten we nog zo’n 35 km om de stad heen, langs drukke wegen, op ons eigen strookje, langs de vele auto’s langs de kant (voor de strandgasten) rijden. Er kwam geen eind aan. Mijn voeten deden zeer, armen, nek en schouders… Maar John had weinig last. Maar gelukkig waren we er dan bijna.
Onderweg zagen we de laatste kilometers steeds winkelwagentjes langs de weg liggen, en veel donkere (meest mannen) lopen. Toen we bij een tankstation even wat gingen drinken vertelde de man dat het door de migranten kwam; daar hadden ze erg veel last van. We zagen ook een tent in het veld bij een viaduct staan, met heel veel donkere mensen, en groepen die ergens op het fietspad langs een snelweg liepen. Apart om dat zo echt te zien!

We gingen op de stoep zittend weer kijken of we een slaapplaats konden vinden. Vroegen het ook aan de man van het tankstation; die vertelde ons dat er 2 km verderop 3 hotels bij elkaar zaten. Het was ondertussen al 19.00 uur, dus wij er naartoe. 1 was dicht, de ander 2 helemaal vol! Zelfs geen 1 persoons kamer en ze hadden ook geen plaats waar we op de grond mochten slapen!! Ja, echt gevraagd hoor, met een zielig stemmetje. Maar ze waren onverbiddelijk.
Toen maar weer ergens op de stoep zoeken en zoeken op internet. Ik vond er nog een mooi in de buurt van de boot, maar, na onze boeking van een hotel in Argentinië, durfden we die toch niet goed te boeken, omdat alles in het Frans was, en er een zeer onbekende naam en de naam Denver in het adres zat. We besloten er naartoe te fietsen. Ruim 6 km, dus te doen! Het was inderdaad dat hotel, maar ze hadden alleen nog een 1 persoons kamer! Ja graag! Liever een 1 persoons kamer dan Geen kamer! Wel duurder dan de 2 persoons op de site trouwens. En zonder ontbijt!

Het was 21.40 uur toen wij in onze kamer zaten, met een lekker koud cola’tje en een cake‘je (nog van eigen baksel).
We hadden nog niet gegeten, en dat gingen we ook niet meer doen. Morgen maar lekker te goed doen aan het ontbijt! Het gladde bad met douchegordijn en loszittende kranen was heerlijk! Maar de grootste verrassing was toch wel dat er een 2 persoons bed in de kamer stond!!!! Verkeerde kamer gekregen? Van John mocht ik het niet melden ;)) Heerlijk! De drankjes waren ze de volgende dag ook vergeten op te schrijven; maar dat heb ik toch maar gemeld. Alhoewel, als ik geweten had hoe duur ze waren had ik het misschien niet gedaan!

We zitten 13,5 km vanaf de Ferry, en hebben vandaag 90 km gereden. Helaas was dat met de warmte wel wat veel voor mijn zitvlak, want ik heb al een ontsteking’kje in mijn lies. Eens kijken hoe we die weer in bedwang krijgen. Eerst heerlijk genieten van het bed!

Dag 2, Van Vlissingen naar Oostende

Ondanks het stevige bed en ontzettend harde kussens hebben we heerlijk geslapen! Maar echt wakker was ik nog niet, want inplaats van mijn oogdruppels deed ik anti schimmel druppels voor de voeten in mijn ogen. Prikken dat det deed! Na goed uitspoelen met de bidon, had ik er later geen last meer van.
Ja, het lijkt wel alsof we alleen voor John tassen met catheters meenemen, maar we hebben voor mij ook een flink pak medicijnen mee hoor!

Beneden wachtte ons een verrassing, want er was nog een fietsende oudere dame als gast, en ook nog een broer en zus uit polen. We vragen ons af waar ons gaststel heeft geslapen, want er was echt geen kamer meer in het huis. Het ontbijt was zeer minimaal, maar wel gezellig!

Om 9.48 uur met de boot naar Breskens. Het was nog wat koud, maar al redelijk mooi weer. En dat zou gedurende de dag alleen nog maar verbeteren. We hebben leuk gepraat met de broer en zus uit Polen. Ze gaan nu naar Parijs, waar zij gaat studeren, waarna hij alleen weer terug fietst naar Polen.

Het was wel even zoeken om steeds de goede weg aan te houden, want onze GPS route zat steeds wat naast de weg. Maar uiteindelijk ging het prima. We hadden een heel afwisselende tocht. Mooi langs de kust, door landerijen, over grindpaden, kilometers langs kanalen.. maar ook hele einden langs de grote weg; wel mooi op een eigen fietsstukje. En prachtig die badplaatsen aan de Belgische kust; zo sfeervol! En druk!

We hebben uiteindelijk de kustlijn maar gevolgd, en niet onze route, omdat deze teveel kronkelde en daardoor teveel tijd kostte. We willen morgen graag met de boot over naar Engeland. Grappig is nog wel om te vertellen dat de enige keer dat ik even moest plassen in die uitgestrekte natuur, ik precies midden op een mierenhoop ging staan. Maar niet lang!

Onderweg hebben we een leuk en niet al te duur hotelletje geboekt in Oostende. Toen we naar het adres wilden gaan, bleek dat we een hotel in Ostende in Argentinië hadden geboekt, hetgeen we gelukkig zonder kosten weer konden annuleren. Het kostte nog veel moeite om een slaapplaats te krijgen omdat er een feest was in de stad. We zitten nu in een klein, middelmatig kamertje, met ontbijt, voor 146 euro. Veel te duur voor ons gevoel, maar toch wel lekker om onder de pannen te zijn.

Morgen gaan we vroeg op en proberen naar Duinkerken te fietsen en met de boot over te gaan naar Engeland.

Met een stel uitgeruste benen hebben we 86 km gefietst! Waarvan flinke stukken tegen de wind in.

Dag 1 Van Goutum naar Vlissingen

Het was een echte treindag vandaag, want we gingen van Leeuwarden naar Vlissingen, omdat er niet een redelijk betaalbare slaapplaats was te krijgen tot 20 km na Breskens. We hebben daarom besloten in Vlissingen bij Vrienden op de Fiets te logeren; bij mensen waar we tijdens Corona ( toen we een rondje Nederland fietsten) ook hebben gelogeerd. Om 10.48 uur vertrokken we uit uit Leeuwarden en om 16.39 uur waren we in Vlissingen. Helemaal gaar van het zitten.

Het stuk tot Amsterdam ging prima. In Amsterdam hadden we 13 min. om over te stappen; van 11b naar 2a. Helaas was de lift aan de ene kant van het perron stuk, zodat we helemaal naar de andere kant moesten. Daar gingen we met een Canadees meisje de lift in. Toen ik beneden uit de lift was zag ik hem weer omhoog gaan; ze waren niet snel genoeg er uit gegaan.

Ter hoogte van perron 2a zagen we geen lift. John vroeg iemand van de NS en die vertelde dat er helemaal aan de andere kant een lift was. Dat vond John te veel tijd nemen en voor ik wat kon zeggen besloot hij met fiets en al de roltrap te nemen. Dat bleek (zeker door die zware tassen achterop) geen goed idee te zijn!
Het is gelukkig goed afgelopen, maar zo zag het er niet uit toen hij met fiets en al een salto achterover maakte, en hij verfrommeld tussen een heel gek uitziende fiets naar boven werd getransporteerd. Een meisje die vlak voor hem op de trap stond hield alles wat in bedwang en een perronwachter rende er naar toe om hem boven van de roltrap af te halen. Op een wat pijnlijke knie en schaafwonden na, is John er goed vanaf gekomen, maar de perronwachter die mij daarna via de lift naar John bracht, vertelde dat er vorige week ook iemand op dat idee was gekomen, maar dat die met een gebroken heup naar het ziekenhuis was afgevoerd.

Onze trein hadden we natuurlijk gemist, maar de volgende konden we wel mooi in met de fietsen. We zaten helaas wel naast een vreselijk piepend en knerpend tussenstuk. Toen we na ruim 3 uur zitten en 22 stops eindelijk in Vlissingen kwamen, waren we het ook wel flink zat. Het was noodweer in Vlissingen; koud, hele harde wind en dikke vieze miezerregen. Omdat we pas na 18.00 uur bij ons gastgezin welkom waren, zijn we naar de Westerschelde Ferry gegaan en hebben we alvast kaartjes voor morgenochtend gekocht. We boften, want morgen is er een oefenindag voor alleroei hulpverlenende instanties en zijn er moeilijk kaartjes te krijgen.

Bij ons gastgezin was alles nog hetzelfde als de vorige keer! Schoenen buiten uitdoen, pas op de gevaarlijke trap, niet tegen het dure schilderij (op onze kamer) aankomen, en de klepperende kamerdeur. De raambedkking op onze kamer is overal dicht, en dat moet zo blijven! Ze hebben ook nog steeds heel veel mooie bloemen en planten in een hele wilde, natuurlijke tuin.

We hebben lekker en niet te duur gegeten bij een leuke zaak SOIF genaamd.
Het regent nog steeds, maar morgen schijnt het wel aardig weer te worden. Nu dus lekker naar bed en morgen om 7.30 uur weer fris aan het ontbijt!

Welkom! Je kunt hier lezen wat onze plannen zijn.

Hallo allemaal, welkom op onze reislog!

Na een zware reis naar Rome vorig jaar, begon het toch weer te kriebelen en gaan we dit jaar een soort alternatieve reis van het boek "Het Zoutpad" maken. We gaan een ronderond Het Kanaal fietsen.

Op 8 augustus 2023 gaan we met de fiets op de trein naar Vlissingen, daar met de boot naar Breskens, en in Breskens starten we met fietsen. In Duinkerken gaan we met de boot over naar Dover. Vervolgens fietsen we helemaal langs de kust van Zuid Engeland naar Plymouth, waar we met de boot over gaan naar Frankrijk, naar Roscof. Vandaar fietsen we dan langs de Franse en Belgische kust weer naar Breskens. En als laatste weer met de boot en trein naar huis.

We hebben voor 60 dagen medicijnen meegenomen: hetgeen voor John zoal 120 katheters zijn. En we hebben 6 door de internist ondertekende recepten voor EPO injecties voor John; voor iedere 10 dagen 1. Om dat te krijgen zal nog wel even een dingetje zijn.

Het fietsgedeelte betreft ongeveer2500 km. Als we weer gemiddeld zo'n 60 km per dag gaan fietsen, 10 extra dagen rekenen om aan Epo te komen (want dat moet waarschijnlijk steeds besteld worden), en een een paar rustdagen hebben, dan moeten we wel binnen de 60 dagen blijven.

Vanaf 8 augustus zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest! Meer informatie over ons en de reis die wij gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Laat gerust af en toe eens een berichtje achter, we beantwoorden ze waarschijnlijk niet, maar vinden het heerlijk ze te lezen!!

We verwachten dat we weer heel veel avonturen mee gaan maken, want het lijkt een gemakkelijke tocht, maar er zijn (vooral in Engeland) heel veel korte, steile heuvels!! Van soms wel tussen de 20 en 30%, waardoor het volgens mij ook veel lopen wordt. Verder zijn er prachtige rotswanden, uitgestrekte velden en heel veel mooie dorpjes!

Leuk dat je met ons meereist!

Liefs van John en Ankie